Αρθρίτιδα: Είδη, Συμπτώματα και Αντιμετώπιση

Η αρθρίτιδα αναφέρεται σε μια ομάδα παθήσεων που επηρεάζουν τις αρθρώσεις, προκαλώντας φλεγμονή, πόνο, οίδημα και περιορισμό της κινητικότητας. Αυτή η νόσος προσβάλλει ανθρώπους όλων των ηλικιών και πολλές φορές, και τα παιδιά, είναι όμως συνηθέστερη στις μεγαλύτερες ηλικίες και στις γυναίκες. Η αρθρίτιδα εκδηλώνεται με πολλούς και διαφορετικούς τύπους. Καθένας από αυτούς έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά και συμπτώματα. Αν και σήμερα δεν υπάρχει κάποια οριστική θεραπεία για τις αρθρίτιδες, τα φάρμακα που χορηγούνται, έχουν βελτιωθεί σε μεγάλο βαθμό, με αποτέλεσμα να προσφέρουν οφέλη, ιδιαίτερα αν χορηγηθούν στα πρώιμα στάδια της νόσου.

Αρθρίτιδα – Παρακάτω αναλύονται ορισμένοι από τους τύπους της:

Εκφυλιστική Αρθρίτιδα ή Οστεοαρθρίτιδα

Η Οστεοαρθρίτιδα είναι η πιο συνηθισμένη μορφή αρθρίτιδας. Καθημερινά, οι αρθρώσεις του σώματος επιβαρύνονται, τόσο από το βάρος του σώματος, όσο και από την εκτέλεση διάφορων κινήσεων. Αυτό τις καθιστά επιρρεπείς σε τραυματισμούς, ή αλλοιώσεις εξαιτίας υπερβολικής χρήσης, λανθασμένης φόρτισης και μακροχρόνιας καταπόνησης. Ο αρθρικός χόνδρος προστατεύει τα οστά σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις, παρόλα αυτά με το πέρασμα των χρόνων, ή εξαιτίας άλλων παραγόντων μπορεί να φθαρεί. Ο χαρακτηριστικός πόνος και η περιορισμένη κινητικότητα είναι τα βασικά συμπτώματα. Πρόκειται για μια προοδευτική εκφυλιστική νόσο των αρθρώσεων του σώματος, η οποία εξελίσσεται αργά και κατά τη διάρκειά της υπάρχουν εξάρσεις και υφέσεις. Με τον καιρό, ο αρθρικός χόνδρος οδηγείται σε σταδιακή αλλοίωση και εν τέλει πλήρη καταστροφή.

Διάγνωση και Θεραπεία Εκφυλιστικής Αρθρίτιδας

Η διάγνωση και η θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας γίνεται από Εξειδικευμένο Ορθοπαιδικό Χειρουργό και η αρχική θεραπευτική προσέγγιση είναι συντηρητική. Προτείνεται στον ασθενή η κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή με μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, με σκοπό να αντιμετωπιστεί ο πόνος και η φλεγμονή. Εκτός από τα αντιφλεγμονώδη μπορεί να χορηγηθούν ή/και σκευάσματα με ουσίες ενισχυτικές του αρθρικού χόνδρου, που περιέχουν κυρίως χονδροϊτίνη, γλυκοζαμίνη, κολλαγόνο κ.ά. Ακόμα, σημαντικό ρόλο στη συντηρητική θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας παίζει και η αλλαγή στις καθημερινές δραστηριότητες του ασθενή και η ελάττωση του σωματικού βάρους, με στόχο την αποφόρτιση της άρθρωσης.

Στην προσπάθεια ελέγχου του ρυθμού εξέλιξης της αρθρίτιδας, στην προσπάθεια, δηλαδή, της επιβράδυνσής της, έχουν θέση οι ενδαρθρικές εγχύσεις με:

• ουσίες ενίσχυσης του αρθρικού χόνδρου όπως το υαλουρονικό οξύ (πολυσακχαρίτης, αποτελεί φυσικό δομικό συστατικό της θεμέλιου ουσίας του χονδρικού ιστού) ή
• βιολογικά υλικά όπως το πλάσμα αίματος πλούσιο σε αιμοπετάλια (platelet rich plasma/PRP) και τα βλαστοκύτταρα (mesenchymal stem cells/ MSCs)

Αρθροπλαστική  – Αντιμετώπιση της Αρθρίτιδας με Χειρουργείο

Σε περιπτώσεις που η συντηρητική θεραπεία δεν έχει αποτέλεσμα, η αρθρίτιδα θα πρέπει να αντιμετωπισθεί χειρουργικά. Η επέμβαση σε περιπτώσεις προχωρημένης οστεοαρθρίτιδας ονομάζεται ολική αρθροπλαστική. Κατά την αρθροπλαστική γίνεται αντικατάσταση της άρθρωσης από ειδική μεταλλική πρόθεση.

Πρόκειται για μια εκ των πλέον επιτυχημένων χειρουργικών επεμβάσεων της σύγχρονης επανορθωτικής χειρουργικής. Η επέμβαση έχεις ως στόχο την απαλλαγή του πάσχοντα από τους πόνους της οστεοαρθρίτιδας, την αποκατάσταση του πλήρους εύρους κίνησης και τη συνολική βελτίωση της ποιότητας της ζωής του.

Ρευματοειδής Αρθρίτιδα (ΡΑ)

Η Ρευματοειδής Αρθρίτιδα είναι μια χρόνια, συστηματική, αυτοάνοση ασθένεια, όπου ο οργανισμός επιτίθεται στις αρθρώσεις του και τις καταστρέφει σταδιακά. Οι αρθρώσεις σε αυτή την περίπτωση πλήττονται συμμετρικά και μακροπρόθεσμα παραμορφώνονται.

Στα Συμπτώματα της Ρευματοειδούς Αρθρίτιδας περιλαμβάνονται:

• Πόνος στην αρθρώσεις με οίδημα (πρήξιμο) και ερυθρότητα
• Δυσκαμψία των αρθρώσεων ιδιαίτερα το πρωί και μετά από ξεκούραση ή ακινησία
• Καταβολή με απώλεια της όρεξης
• Πυρετός

Διάγνωση

Η ρευματοειδής αρθρίτιδα συχνά είναι δύσκολο να διαγνωσθεί στα αρχικά της στάδια, γιατί μιμείται τα συμπτώματα πολλών άλλων νόσων. Η τελική διάγνωση γίνεται λαμβάνοντας υπόψη την κλινική εικόνα, σε συνδυασμό με τον εργαστηριακό έλεγχο και απεικονιστικές εξετάσεις.

Παράγοντες Κινδύνου Ρευματοειδούς Αρθρίτιδας

• Ηλικία: η ρευματοειδής αρθρίτιδα μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, είναι όμως πιο συχνή στις ηλικίες μεταξύ 35-55 ετών
• Φύλο: είναι συχνότερη στις γυναίκες
• Κάπνισμα: συνδέεται τόσο με την αύξηση του κινδύνου εμφάνισης της νόσου όσο και με την σοβαρότητα των συμπτωμάτων
• Μεταβολικά νοσήματα όπως ο διαβήτης και το μεταβολικό σύνδρομο
• Ελλείψεις σε μικροθρεπτικά συστατικά: βιταμίνες (D3, K2, C), μεταλλικά στοιχεία (μαγνήσιο, ψευδάργυρος, χρώμιο), ωμέγα 3 λιπαρά, αμινοξέα (λυσίνη, προλίνη, γλυκίνη, γλουταμίνη), προβιοτικά και αντιοξειδωτικά  
• Παχυσαρκία

Αντιμετώπιση της Ρευματοειδούς Αρθρίτιδας

Η ρευματοειδής αρθρίτιδα, όπως και άλλες χρόνιες αρθρίτιδες, χαρακτηρίζεται από μια σταθερή και σταδιακή επιδείνωση.

Κύριος στόχος των θεραπειών για τις αρθρίτιδες είναι να προσφέρουν ανακούφιση από τους πόνους, καθώς οι ασθενείς βιώνουν έντονους και χρόνιους πόνους. Παράλληλα, με τη διαχείριση του πόνου, η θεραπεία πρέπει να στοχεύει στη μείωση της ταχύτητας καταστροφής των αρθρώσεων.

Για την αντιμετώπισή της χορηγούνται και προτείνονται:

α) φαρμακευτική αγωγή:

• Αντιφλεγμονώδη Φάρμακα (NSAIDs) για Ανακούφιση Πόνου και Φλεγμονής
• Προσαρμοστικά Φάρμακα που Επηρεάζουν το Ανοσοποιητικό Σύστημα (DMARDs)
• Κορτικοστεροειδή για Έλεγχο Φλεγμονής
• Βιολογικά Φάρμακα για Ανακούφιση Συμπτωμάτων και Έλεγχο της Πάθησης

β) Φυσικοθεραπείες με ασκήσεις κινητικότητας και ενδυνάμωσης

γ) Θερμοθεραπεία και Κρυοθεραπεία

δ) Αλλαγές στον Τρόπο Ζωής:

• Κατάλληλη Διατροφή με Έμφαση στα Αντιφλεγμονώδη Τρόφιμα
• Διαχείριση Στρες και Υποστήριξη Ψυχοκοινωνικής Ευεξίας
• Κατάλληλη Άσκηση για Συντήρηση Κινητικότητας

ε) Χειρουργική Επέμβαση Αρθροπλαστικής: Σε Περιπτώσεις Σοβαρής Αναπηρίας ή Ανεπάρκειας Απάντησης στη Φαρμακευτική Αγωγή:

Η Θεραπεία της Ρευματοειδούς Αρθρίτιδας είναι συνήθως προσαρμοστική και ποικίλει ανάλογα με τα συμπτώματα και το στάδιο της νόσου.

Ουρική Αρθρίτιδα

Η ουρική αρθρίτιδα ανήκει στην κατηγορία των φλεγμονώδων αρθριτικών παθήσεων και προκαλεί επώδυνα οιδήματα στις αρθρώσεις. Συνήθως εμφανίζεται στο μεγάλο δάκτυλο του ποδιού, αλλά μπορεί να επηρεάσει και άλλες αρθρώσεις. Όσες πλήττονται, συνήθως εμφανίζουν ερυθρό χρώμα και αυξημένη θερμοκρασία.

Η βασική αιτία αυτής της νόσου είναι η υπερβολική παραγωγή ουρικού οξέος. Το ουρικό οξύ είναι φυσιολογική ουσία του οργανισμού, αλλά η παχυσαρκία και η κατανάλωση συγκεκριμένων τροφίμων μπορούν να οδηγήσουν σε υπερβολική παραγωγή του. Επιπλέον, η γενετική προδιάθεση αποτελεί σημαντικό παράγοντα.

Κατά την αύξηση του ουρικού οξέος, αυτό συσσωρεύεται στις αρθρώσεις, δημιουργώντας κρυστάλλους. Αρχικά, αυτοί οι κρύσταλλοι είναι ασυμπτωματικοί, αλλά με τον πέρασμα του χρόνου μπορεί να προκαλέσουν πόνο και οίδημα, ιδίως μετά από τραυματισμό της άρθρωσης ή πυρετό.

Η θεραπεία περιλαμβάνει τη χρήση φαρμάκων όπως η αλλοπουρινόλη και η φεβουξοστάτη, τα οποία περιορίζουν τα επίπεδα ουρικού οξέος. Επιπλέον, τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα μπορούν να ανακουφίσουν τον πόνο που συνοδεύει την ουρική αρθρίτιδα. Η νόσος μπορεί να εμφανιστεί σε άνδρες από τα 25 έτη και συχνότερα, σε γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση.

Άλλες Κοινές Μορφές Αρθρίτιδας

Άλλες μορφές αρθρίτιδας που εμφανίζονται επίσης με μεγάλη συχνότητα, είναι η σπονδυλοαρθρίτιδα, η αγκυλωσική σπονδυλίτιδα, η ψωριασική αρθρίτιδα και η ιδιοπαθής νεανική αρθρίτιδα.

Εάν εμφανίζετε συμπτώματα αρθρίτιδας, ο Ορθοπαιδικός Χειρουργός Θωμάς Κωστάκος βρίσκεται στη διάθεσή σας. Ο ιατρός έχει αντιμετωπίσει επιτυχώς πολλά περιστατικά, εφαρμόζοντας τις πιο σύγχρονες συντηρητικές και χειρουργικές μεθόδους. Επικοινωνήστε μαζί μας και κλείστε το ραντεβού σας.