Οστεοσύνθεση Καταγμάτων

Τι είναι η οστεοσύνθεση καταγμάτων;

Ως κάταγμα ορίζεται το «σπάσιμο» του οστού. Αναλόγως το είδος του κατάγματος, η θεραπευτική μέθοδος μπορεί να είναι είτε συντηρητική, με την εφαρμογή γύψου ή νάρθηκα, είτε χειρουργική, δηλαδή με οστεοσύνθεση – ήλωση.

Η οστεοσύνθεση καταγμάτων αποτελεί χειρουργική τεχνική που χρησιμοποιείται για τη σταθεροποίηση και την ανάταξη του σπασμένου οστού. Σκοπός της οστεοσύνθεσης είναι η συγκράτηση του άξονα του οστού μετά την ανάταξη του κατάγματος, με τη χρήση των ειδικών υλικών οστεοσύνθεσης.

Η πρώτη οστεοσύνθεση πραγματοποιήθηκε από τον Γερμανό χειρουργό Albrecht von Haller τον 18ο αιώνα και πιο συγκεκριμένα, γύρω στο 1750. Ο von Haller εφάρμοσε μεθόδους οστεοσύνθεσης για τη θεραπεία καταγμάτων, εισάγοντας μεταλλικά εξαρτήματα για τη σταθεροποίηση των καταγμάτων και την προώθηση της επούλωσης.

Από τότε, η τεχνική της οστεοσύνθεσης έχει εξελιχθεί σημαντικά, με τη χρήση προηγμένων υλικών και τεχνολογιών, προσφέροντας βελτιωμένες δυνατότητες θεραπείας για τα κατάγματα ή άλλες προβληματικές καταστάσεις των οστών.Ο

Στόχοι οστεοσύνθεσης

  1. Η σταθεροποίηση του κατάγματος: Η χρήση πλακών, βιδών, καλωδίων ή άλλων ειδικών υλικών βοηθά στη σταθεροποίηση των κομμένων ή κατεστραμμένων τμημάτων του οστού, εμποδίζοντας την κίνηση που θα μπορούσε να προκαλέσει περαιτέρω ζημιά ή να εμποδίσει την ορθή επούλωση.
  2. Η βοήθεια στην επούλωση του τραύματος: Η σταθερότητα που παρέχει η οστεοσύνθεση επιτρέπει στα κομμένα τμήματα οστού να επουλώνονται σωστά και να ανακτούν γρήγορα την αρχική τους δομή.
  3. Η επαναφορά της φυσιολογικής ανατομίας: Οι χειρουργικές μέθοδοι της οστεοσύνθεσης επιτρέπουν στον χειρουργό να τοποθετήσει τα κομμένα – κατεστραμμένα τμήματα οστού στη φυσιολογική τους θέση.

Οι χειρουργικές μέθοδοι που χρησιμοποιούνται στην οστεοσύνθεση περιλαμβάνουν τη χρήση πλακών, βιδών, καλωδίων, συρμάτων, καρφιών και άλλων ειδικών εργαλείων. Η επιλογή της κατάλληλης μεθόδου εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως το είδος του κατάγματος, το σημείο το οποίο πάσχει, η ηλικία του ασθενούς, αλλά και άλλοι παράγοντες υγείας.

Οστεοσύνθεση – Κατηγορίες

Η οστεοσύνθεση διακρίνεται σε δύο κύριες κατηγορίες: την εσωτερική οστεοσύνθεση και την εξωτερική οστεοσύνθεση.

  1. Εσωτερική Οστεοσύνθεση (Internal Fixation):

Η εσωτερική οστεοσύνθεση αφορά την τοποθέτηση υλικών απευθείας επάνω ή εντός του οστού για τη σταθεροποίηση του κατάγματος. Αυτά τα υλικά μπορεί να είναι πλάκες, βίδες και άλλα ειδικά εξαρτήματα. Η τοποθέτηση αυτών των υλικών μπορεί να γίνει είτε επιφανειακά πάνω στο οστό, είτε εντός του αυλού του οστού (ενδομυελική ήλωση).

Στην περίπτωση της επιφανειακής εσωτερικής οστεοσύνθεσης, πλάκες και βίδες τοποθετούνται επιφανειακά πάνω στον σημείο που έχει υποστεί κάταγμα, προσφέροντας σταθερότητα και ευκολότερη παρακολούθηση.

Στη περίπτωση της ενδομυελικής ήλωσης (ήλος= καρφί), τα υλικά (συνήθως καρφιά) τοποθετούνται εντός του αυλού του οστού για τη σταθεροποίηση.

Τα πλεονεκτήματα της ενδομυελικής ήλωσης είναι τα εξής:

  • Η μικρότερη απώλεια αίματος
  • Το χαμηλό ποσοστό ψευδάρθρωσης
  • Η ταχύτερη πώρωση του κατάγματος

Η μέθοδος αυτή ωστόσο έχει και μειονεκτήματα:

  • Για την εφαρμογή της απαιτείται μέσα στο χειρουργείο η χρήση ακτινολογικού ή ακτινοσκοπικού μηχανήματος που δεν υπάρχει παντού
  • Δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε οστά με δυσμορφίες.
  1. Εξωτερική Οστεοσύνθεση (External Fixation):

Η εξωτερική οστεοσύνθεση αφορά τη χρήση εξωτερικών συστημάτων, όπως πλαίσια ήλωσης, που τοποθετούνται εξωτερικά, δηλαδή επάνω από το δέρμα του ασθενή. Με αυτή τη μέθοδο, το οστό συγκρατείται με ήλους διαδερμικούς (η τοποθέτηση γίνεται χωρίς να αποκαλυφθεί το οστό) και με τη χρήση μεταλλικής ράβδου, που τοποθετείται ανάμεσα στους ήλους. Έτσι, δημιουργείται η σταθερότητα που χρειάζεται το κάταγμα για να επουλωθεί.

Τα πλεονεκτήματα της εξωτερικής οστεοσύνθεσης είναι:

  • Υπάρχουν περιστατικά και περιπτώσεις, όπου δεν ενδείκνυται η ανοικτή ανάταξη για να τοποθετηθεί επάνω ή μέσα στο οστό το υλικό οστεοσύνθεσης. Έτσι μπορεί να γίνει ανάταξη και συγκράτηση του κατάγματος μόνο με εξωτερική οστεοσύνθεση.
  • Πολλές φορές, σε κακώσεις υψηλής ενέργειας, με συντριπτικό κάταγμα και με τραύμα ρυπαρό, η εξωτερική οστεοσύνθεση χρησιμοποιείται για την πρώιμη ανάταξη και συγκράτηση του οστού. Αν και όταν το τραύμα γλυτώσει τη μόλυνση, τότε διενεργείται σε δεύτερο χρόνο, νέο χειρουργείο με εσωτερική οστεοσύνθεση. Φυσικά, πρώτα αφαιρείται η εξωτερική.

Το μειονέκτημα της μεθόδου της εξωτερικής οστεοσύνθεσης είναι η αδυναμία ανάταξης και συγκράτησης του κατάγματος είτε λόγω της ίδιας κακής φύσης του κατάγματος είτε λόγω της χαλάρωσης των βελονών.

Συνοψίζουμε αναφέροντας ότι ο σκοπός αυτών των μεθόδων είναι η αποκατάσταση της δομής του οστού και η παροχή σταθερότητας για να επιτραπεί η επούλωση και η επαναφορά της λειτουργίας του κατεστραμμένου τμήματος.

Επιπλοκές οστεοσύνθεσης καταγμάτων

Η οστεοσύνθεση καταγμάτων, όπως και κάθε χειρουργική επέμβαση, μπορεί να συνοδεύεται από πιθανές επιπλοκές. Ορισμένες από τις κοινές επιπλοκές που μπορεί να προκύψουν περιλαμβάνουν:

  • Λοίμωξη: Η εισαγωγή ξένου υλικού (π.χ., πλάκες, βίδες) μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο λοίμωξης.
  • Κακή Οστεοσύνθεση: Σε ορισμένες περιπτώσεις, η σταθεροποίηση των καταγμάτων μπορεί να είναι ανεπαρκής ή να μην επιτυγχάνεται σωστά και έτσι, να δημιουργήσει νέα προβλήματα στον ασθενή.
  • Κατάρρευση του Οστού: Σε ορισμένες περιπτώσεις, ενδέχεται να παρατηρηθεί κατάρρευση του οστού γύρω από την περιοχή της οστεοσύνθεσης.
  • Αντιδράσεις στα Υλικά – Παρενέργειες: Ορισμένοι ασθενείς ενδέχεται να εμφανίσουν αντιδράσεις (παρενέργειες) στα υλικά που χρησιμοποιούνται για τη σταθεροποίηση του οστού.
  • Αρθρικές Δυσκολίες: Η οστεοσύνθεση μπορεί να επηρεάσει την κίνηση και τη λειτουργία των γύρω αρθρώσεων.

Πόσο γρήγορα πρέπει να χειρουργηθώ;

Είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι πολλές επιπλοκές μπορούν να προληφθούν ή να διορθωθούν με την επιλογή της κατάλληλης μεθόδου οστεοσύνθεσης, τη συμμόρφωση προς τις οδηγίες του χειρουργού και την κατάλληλη μετεγχειρητική φροντίδα.

Γενικά, συστήνεται η όσο το δυνατόν πιο καίρια επέμβαση για οστεοσύνθεση καταγμάτων. Γι’ αυτό το λόγο, εάν έχετε διαγνωστεί με κάταγμα, μη το αμελείτε και επικοινωνήστε με τον Ορθοπαιδικό σας άμεσα.